De seizoenen geschilderd in muziek 
Van 2009 tot 2011 stond het
concertprogramma 4 Luik op de agenda.
Een pittige artistieke uitdaging. Zowel wat
betreft de inhoud, als het musiceren zelf.
We sluiten de serie af met een concert voor de ABN AMRO in de Catherina kerk in Doetinchem.
De informatie rond dit laatste concert vat mooi samen waar 4 Luik over gaat.
Een prachtige stem, een eigenzinnige accordeon, een romantische vleugel en een snufje percussie vormen samen met bijzondere Nederlandstalige liederen en een aantal tijdloze Franse chansons de ingrediënten van 4 Luik. Een opmerkelijk concert over de vier seizoenen in onszelf; luistermuziek om muzikaal te kunnen onthaasten. Akoestisch en
dicht bij het publiek gemusiceerd, symfonisch van aard, maar zonder orkest.
De liederen van 4 Luik zijn voornamelijk van de hand van Willem te Voortwis en zijn teksten zijn dichterlijk en metafoor. Ze nemen de luisteraar mee op reis langs de lente, zomer, herfst en winter, op een manier die maar moeilijk in woorden uit te leggen valt. We ervaren de seizoenen immers via vormen, kleuren en stemmingen die weliswaar iedereen herkent,
maar door er muziek over te maken kunnen we er met het gevoel dichterbij komen.
Luister naar onze mooiste opname van Winter in de lage landen
De rode draad van het programma.
In 4 Luik ontmoeten we de winter in een hoofdrol en van een kant die we niet kennen.
Hij twijfelt over zijn nut. Steeds vaker aan de kant gezet, omdat het eeuwig moet zomeren, heeft hem uitgeput. De moderne 24 uurs economie heeft geen tijd meer voor ouderwetse winters. “En herfst is het ook allang niet meer”, zo treurt hij. “Schemeren en het gevoel laten opkomen, er is geen tijd voor”. De winter, die ondergronds de lijnen uitzet voor een vruchtbaar nieuw jaar, lijkt overbodig geworden. Inspireren is zijn vak,
maar of iemand dat nog wel in de gaten heeft…?
Voor de pauze ontmoet de winter zijn oogappel de lente en zijn grote rivaal de zomer…
Tekstfragment uit de lente:
…en wat ik hoor is meer dan mezelf
een begin dat verlangt als vanzelf
naar de warmte van de dag
die weet wanneer de nacht genoeg kreeg voor zichzelf…
Na de pauze laat de herfst zich van haar mooiste kant zien en brengt de winter terug bij zichzelf…
Tekstfragment uit de herfst:
…Tu vois, je n’ai pas oublié,
la chanson que tu me chantais
